Heb jij je wel eens afgevraagd of wat je voor waar aanneemt wel werkelijk waar is?

Het is een interessant gegeven dat mensen die hetzelfde meemaken vaak een totaal ander verhaal hebben. De feiten (bv een ongeluk, een ontslagronde, een conflict) zijn hetzelfde, maar de beleving ervan is totaal anders. Het ‘verhaal’ dat we onszelf vertellen en voor waar aannemen ervaren we vaak als een ‘rotsvast’ gegeven, we twijfelen er niet eens aan, het is ‘onze’ waarheid…

En daarmee doen we onszelf (en vaak een ander) tekort. Want geen enkele waarheid is absoluut. Ons ego wil dat natuurlijk wel graag. Twee menselijke basisbehoeften zijn ‘need to look good’ en ‘need to be right’. We willen dus goed overkomen en vooral ook gelijk hebben. Desnoods ten koste van een ander….En daarmee zetten we onszelf vast, vernauwen onze blik, staan niet meer open voor ‘andere waarheden’.

Wat zou het opleveren je gedachten, jouw waarheid, eens wat vaker te onderzoeken? Als je je ten alle tijden zou realiseren dat jouw ‘waarheid’ per definitie niet dé waarheid is? Dat de waarheid van de ander vanuit een ander perspectief net zo waar kan zijn als de jouwe, hoe overtuigd je ook bent van jouw versie van het verhaal? Wat zou dat doen voor jullie verbinding? Voor het creëren van synergie? Voor het vinden van betere oplossingen voor uitdagende situaties?

En als je dan ook nog eens weet dat stress de grootste doodsoorzaak, en de grootste oorzaak van stress je eigen gedachten zijn, dan is het toch tenminste aan te bevelen die gedachten met grote regelmaat eens grondig onder de loep te nemen….